The Algorhythms

Krok po kroku wchlaniam smierc
a wydaje mi sie jakbym wchlanial szczescie
nieswiadomie oddaje sie
we wladanie kogos komu rowniez szczescia brak

kretych sciezek szukam wiec
przez wydeptane pole pelne cierni ostrych jak noz
chcialbym teraz biec
lecz nie pozwala mi pekniete serce na pol

powiem sobie ze to tylko moment
jutro tez jest dzien

jutro juz naprawie wszystko
co zepsulem do tej pory
i zapomne ludzi ktorych
zapomniec chce
jutro zalatam wszystkie dziury
wszystko zmieni sie